Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΒΗΜΑ ΕΠΩΝΥΜΟΝ


Σ’ εμάς το καρπούζι σ’ εμάς και το μαχαίρι. 

Μουρατίδης Γιώργος

Τo 1953 η Γερμανία, η χώρα που ματοκύλισε τον πλανήτη, που είχε την ευθύνη για το χαμό εκατομμυρίων ανθρώπων και περιουσιών έβγαινε από τον πόλεμο, με κατεστραμμένη οικονομία.. Της δόθηκε τότε, σωστά της δόθηκε, η ευκαιρία να ορθοποδήσει.  Μια διεθνής πολυμερής συμφωνία με 23 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου οι 23 αυτές χώρες επέτρεψαν στην Γερμανία να αποπληρώνει το χρέος της με ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή να πληρώνει εάν και εφόσον έχει ανάπτυξη.

60 χρόνια μετά εν μέσω μιας μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ελλάδα βρέθηκε στη δεινή θέση να μην μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της. Η χώρα μας με τα όποια λάθη της, δεν εγκλημάτησε, δεν έχει τις ευθύνες της Γερμανίας παρόλα αυτά δεν έτυχε της ίδιας μεταχείρισης, δεν της δόθηκε η ευκαιρία να ορθοποδήσει. Αντίθετα επιβλήθηκαν μέτρα και πολιτικές  προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς την αυστηρή και παραδειγματική τιμωρία του ελληνικού λαού. Και ενώ η οικονομική κρίση και η κατάσταση θα μπορούσαν να ήταν διαχειρίσιμες αποδείχτηκαν τελικά μια «χρυσή ευκαιρία» για το σχεδιασμό της «Νέας Ελλάδας» που θα έχει πλέον ως στόχο τη σύγκλιση με τις οικονομίες των Βαλκανίων  και όχι με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μαζί με τους «κακούς» τροϊκανούς και Μερκοζύ, πρωταγωνιστικό ρόλο και μεγάλο μέρος του σχεδιασμού είχαν έλληνες, στην Ελλάδα. Τι να πρωτοθυμηθούμε: το γεγονός ότι Γιώργος Παπανδρέου συνομιλούσε με τον Στρός  Κάν πριν ακόμη να προκηρυχθούν οι  εκλογές του 2009, την παραίτηση του Κ. Καραμανλή και η σιωπή ιχθύος που τηρεί από τότε ο πρώην πρωθυπουργός, τον «Τιτανικό», τους «τεμπέληδες έλληνες», το «μαζί τα φάγαμε» κτλ.  Να θυμηθούμε την συστηματική παραποίηση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ με τρόπο να μεγεθυνθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα. Τα εκβιαστικά διλήμματα, «μνημόνιο ή χρεοκοπία», και τελικά οι πολιτκές που ακολούθησαν τους εκβιασμούς μας οδήγησαν βήμα, βήμα στη χρεοκοπία. Πρόσφατα η Α.  Μέρκελ  δήλωσε  ότι «θα ήταν "καταστροφικό" να επιτραπεί στην Ελλάδα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη» καταρρίπτοντας έτσι τον άλλο εκβιασμό  «μνημόνιο ή έξοδος από την ευρώ».  Ο βαλκανικός δρόμος σχεδιάστηκε και στρώθηκε από ελληνικά χέρια και αυτά τα χέρια έχουν όνομα και επώνυμο. Είναι αυτοί που κυβερνούν τον τόπο εδώ και 40 χρόνια, είναι αυτοί που πρώτα δημιούργησαν το πρόβλημα και τώρα αυτοπροτείνονται ως σωτήρες. 
Σήμερα, βρισκόμαστε στο παρά πέντε από το σημείο χωρίς επιστροφή, στο παρά πέντε από τις εκλογές. Σε λίγο καιρό θα κληθούμε να αποφασίσουμε, να κάνουμε δηλαδή αυτό που εδώ και δυο χρόνια ζητάμε, να έχουμε λόγο για το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενιών. Θα κληθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα στην πεπατημένη, την πικρή εμπειρία της διετίας, τα νέα μέτρα του ερχόμενου καλοκαιριού και την αποδοχή του προδιαγεγραμμένου σε βάθος τουλάχιστον 20ετίας  μέλλοντός μας. Αυτή η επιλογή θα μας στερήσει κάθε επιχείρημα λόγου και αντίλογου γιατί θα είναι μια επιλογή συνειδητή γιατί είδαμε και γνωρίζουμε τι θα ακολουθήσει. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του οπότε, σκάσε και προχώρα.
Την Κυριακή εκείνη, το βράδυ της Κυριακής, θα πρέπει να έχουμε αφήσει πίσω μας Πασόκ και ΝΔ σαν μια κακιά ανάμνηση στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Να τους στερήσουμε τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν μαζί ποσοστό 51% και 151 έδρες συνολικά.  Αυτό  θα είναι το πρώτο βήμα της άλλης επιλογής. Ο θυμός κι η διαμαρτυρία πρέπει να δώσουν χώρο στην δημιουργία, στο επόμενο βήμα την ενίσχυση των δυνάμεων εκείνων που δίνουν τη μάχη για την δημιουργία ενός νέου μετώπου εξουσίας. Τη Δευτέρα το πρωί θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα μιας νέας κυβέρνησης που θα έχει τους εξής στόχους:

1.      Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του Μνημονίου.
2.      Το μορατόριουμ πληρωμών: έχει γίνει στο παρελθόν στη Γερμανία υπάρχει διεθνής εμπειρία δεν είναι ουτοπία.
3.      Την αναδιανομή πλούτου: δίκαιη κατανομή των βαρών.
4.      Αντιμετώπιση της σπατάλης του κράτους:
5.      Τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο
6.      Μέτρα για τους πιο αδύναμους  
Πιο αναλυτικά  για κάθε ένα από τα πιο πάνω σημεία εδώ: http://synalmopia.blogspot.com/2012/03/blog-post_4864.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου