Εσείς τι θα κάνετε;

Του Αγγελου Μανταδάκη

«Εσείς τι θα κάνετε;», μας ρωτούν καλοπροαίρετα και με αγωνία χιλιάδες άνθρωποι, ψηφοφόροι μας ή εν δυνάμει ψηφοφόροι μας, σκεπτόμενοι πολίτες, ανεξάρτητα τού τι ψήφισαν την τελευταία φορά.

Και την απευθύνουν αυτή την ερώτηση στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δύναμη της Αριστεράς.Είναι απόλυτα κατανοητό αφού ο ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο έχει απευθύνει έγκαιρα ενωτική πρόταση προς όλες τις αριστερές δυνάμεις που τοποθετούνται απέναντι στην πολιτική των Μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού.

Η ερώτηση αφορά στην επόμενη ημέρα των εκλογών. Και ζητά απάντηση σαφή και υπεύθυνη που να διαψεύδει τους ιεραπόστολους των μνημονίων και της δήθεν μεταρρύθμισης, ότι δηλαδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος…

Τι θα κάνουμε επομένως;

Θα πούμε κατ’ αρχήν στον κόσμο ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και δυσκολεύουν όλο και περισσότερο όσο θα συνεχίζεται η σημερινή αδιέξοδη πολιτική των μνημονίων. Θα εξηγήσουμε ότι η Αριστερά -τουλάχιστον η δική μας – δεν διαθέτει μαγικές συνταγές και δεν καλλιεργεί ψευδαισθήσεις για εύκολες λύσεις.

Θα ξεκινήσουμε από τη βασική μας διαφορά με τις δυνάμεις του μνημονιακού μπλοκ. Προτεραιότητά μας η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Προτεραιότητά τους οι πιστωτές, οι τράπεζες, η διεθνής των τοκογλύφων.

Γι’ αυτό και η πρώτη μας απάντηση θα είναι ο απεγκλωβισμός της χώρας από τις συμβάσεις με την τρόικα και η ακύρωση των επώδυνων μέτρων που τις συνοδεύουν. Η οικονομία θα συνεχίσει να βυθίζεται στην ύφεση, η ανεργία θα παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις και η κοινωνία θα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στη χρεωκοπία. Μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των Μνημονίων, η Ελλάδα δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα.

Ταυτόχρονα επειγόμαστε για μια σειρά παρεμβάσεις κάλυψης στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών, πάνω στην αδικία και τις καταστροφικές συνέπειες που επέφεραν μέχρι σήμερα τα μέτρα. Αποκατάσταση – έστω σταδιακά – των μισθών και των συντάξεων από τις απώλειες της διετίας. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Κατάργηση των χαρατσιών. Μέτρα για τη στήριξη των ανέργων και των αστέγων.

Όλα αυτά προκαλούν συνήθως το ερώτημα: «Και πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και πάλι θα ανατρέξουμε στη θεμελιώδη διαφορά μας από το μνημονιακό μπλοκ. Για μας προηγούνται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και όχι οι πιστωτές και το μεγάλο κεφάλαιο. Γι’ αυτό και απαντάμε με την αναστολή πληρωμών για ένα χρονικό διάστημα που θα δώσει ανάσα στην ελληνική οικονομία. Και με ένα σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, όπως η φορολογική μεταρρύθμιση που θα κάνει τη φορολογία στην Ελλάδα, κοινωνικά δίκαιη και αποτελεσματική. Να πληρώσουν οι οικονομικά ισχυροί, να καταργηθούν οι προκλητικές φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου. Να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά η φοροδιαφυγή. Σημαντικοί πόροι μπορούν επίσης να εξοικονομηθούν από τη δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Επίσης από τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Ο δημόσιος κοινωνικός έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορεί να γίνει ο μοχλός μιας νέας ανάπτυξης.

Έρχεται ένα άλλο ερώτημα: «Τι θα γίνει με το δημόσιο χρέος; Θα το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας». Η μόνη λύση είναι η επαναδιαπραγμάτευση έτσι ώστε να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του, αφού έχει προηγηθεί ο έλεγχός του. Η «λύση» του κουρέματος με το PSI, δεν οδηγεί σε βιώσιμο χρέος.

Μας λένε κάποιοι: Κι αν όλα αυτά τα απορρίψουν οι εταίροι μας και δανειστές μας; Ή ακόμα κι αν μας τιμωρήσουν εκδιώκοντάς μας από το ευρώ;

Κατ’ αρχήν δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι δανειστές και εταίροι μας θα είναι στο σύνολό τους αρνητικοί, ούτε ότι οι συσχετισμοί των δυνάμεων στην Ε. Ε. θα παραμείνουν ίδιοι. Ήδη αμφισβητείται το αυστηρό Δημοσιονομικό Σύμφωνο.

Όσο για την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ, κινδυνολογία που αναπαράγεται σε πάσα ζήτηση, η απάντηση δόθηκε πολύ πρόσφατα από την ίδια την κ. Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε με σαφήνεια ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν καταστροφική για την Ευρωζώνη.

Επίσης μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα διαπραγματευτεί σκληρά. Αυτό που δεν έκαναν και δεν θα κάνουν οι κυβερνήσεις σαν τη σημερινή. Δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να διαπραγματευτούν. Γιατί ούτε που τους πέρασε από το μυαλό ότι κάτι θα μπορούσαν να καταφέρουν ή να χρησιμοποιήσουν ως άλλοθι το λαϊκό κίνημα που πιέζει.

Τέλος, μια πολιτική ανατροπή στην Ελλάδα και η ανάδειξη μιας νέας αριστερής – προοδευτικής πλειοψηφίας θα αποτελέσει το μεγάλο γεγονός που θα ενεργοποιήσει αντανακλαστικά αλληλεγγύης και θα συμβάλλει στη συγκρότηση συμμαχιών εντός της Ευρωζώνης. Δεν θα είμαστε μόνοι!

 http://www.avgi.gr